Robin geeft de kus des doods aan Woody
Gepubliceerd op 26-02-2021 en laatst gewijzigd op 11-03-2021 <!– door Daniël Tuijnman –>
Nou zegt Woody ook heel foute dingen in zijn Linkedin-post deel 26, maar zonder Robins “aanbeveling” hadden we het misschien niet gezien.
Woody prijst Armand Girbes in diens poging “uit te leggen dat het verdringen van niet-covid zorg disproportioneel is”. Waar Armand alleen loopt te klagen dat COVID-zorg overige zorg dreigt te verdringen maar niet tot concrete voorstellen komt, doet Woody dat wel.
Woody stelt concreet voor om een maximum percentage IC-bedden in te stellen voor COVID-patiënten. Dus als er een derde golf komt, of zelfs maar een lichte opleving in aantal besmettingen, dan wil Woody die mensen letterlijk laten stikken, ook als er een IC-bed vrij is.
Wat Woody niet zegt is, hoe hij denkt zoveel mogelijk te voorkomen dat dit gebeurt. Daar denkt Woody kennelijk niet over na. Of Woody is van dezelfde school als Robin en hoopt dat er stapels COVID-patiënten op straat naar adem liggen te snakken.
Uiteindelijk is de oplossing voor dit “verdringingsprobleem” heel simpel. Dat is tijdige, agressieve lockdown, en niet, zoals we nu doen, pappen en nathouden en iedere keer als er 100 bedden lucht lijkt te zijn op de IC de maatregelen versoepelen.
Maar zo’n oplossing zul je van Armand, Robin, Woody en hun vrienden van de ikke-ikke-ikke-en-de-rest-kan-stikken-brigade niet horen.
Het is ten hemel schrijend hoe utilitaristisch en sociaal-Darwinistisch denken van stal wordt gehaald als een legitimatie voor niet eens slim verpakt eigenbelang. De sukkels zijn daarentegen ook nog eens zo slecht in kansrekening dat ze lijken te denken dat hun besmettingskansen en overlevingskansen groter dan van anderen zijn. Dit is een niveau van “risk appetite” dat iedereen flink te denken zou moeten geven. Dit soort grappenmakers in je vriendenkring zou je niet moeten willen.
Zo dan, dit wordt lelijk oud. Daan.
Wat wordt oud, Alex? Robin in ieder geval niet, die is overleden door zijn eigen hubris.