Gepubliceerd op 24-09-2021 en laatst gewijzigd op 09-10-2021 <!– door Daniël Tuijnman –>

Fact-check van de speech van Thierry Baudet bij de Algemene Politieke Beschouwingen, 22 september 2021

Deze blogpost is deel 3 in de serie fact-checks van Baudets speech, en gaat over het hoofdstuk “Werking van de vaccins”.

Zie deze aparte blogpost voor een overzicht van de verschenen en te verschijnen delen.

Zie ook Pepijn van Erps artikel op Kloptdatwel, dat de voetnoten naloopt, waarvan ik hier ook graag gebruikmaak.

Werking van de vaccins

Werking tegen de oorspronkelijke variant

Baudet begint met een uiterst curieuze alinea:

Niettemin is de bedoelde werking van de vaccins op zichzelf plausibel. Namelijk: de productie in het lichaam van spike-eiwitten, en omdat de Alpha- of Wuhan-variant van corona een eiwit bevat dat daar sterk op lijkt, zou het menselijk immuunsysteem in theorie door dat spike-eiwit getraind kunnen worden om zich tegen corona-infectie te weren.

In de eerste plaats zijn de spike-eiwitten die de COVID-vaccins produceren identiek aan het spike-eiwit van de oorspronkelijke Wuhan-variant; daar zijn ze op gemaakt. Dat Baudet de laatste zin inkleedt met “zou kunnen” is bespottelijk. De klinische proeven hebben al laten zien dat de vaccins werkzaam zijn tegen de Wuhan-variant, en de praktijk heeft laten zien dat ze evenzogoed werkzaam zijn tegen de Alpha-variant. Daar wijd ik ook geen links aan, dat is algemeen bekend.

Nieuwe varianten

Echter. Inmiddels zijn alweer vele nieuwe varianten van COVID-19 gevormd die een dergelijk eiwit niet meer hebben (12), waarmee die mutaties ontsnappen aan de werking van het huidige vaccin.

Zegt Baudet hier nu werkelijk dat deze nieuwe varianten geen spike-eiwit meer hebben? De nonchalance in zijn formuleringen is niet alleen erg irritant, ze verraadt ook minachting voor de materie. Zijn formulering “nieuwe varianten van COVID-19” is ook onjuist: COVID-19 is de naam van de ziekte, het virus heet SARS-CoV-2.

Uiteraard hebben deze nieuwe varianten van het SARS-CoV-2-virus ook een spike-eiwit. Dat spike-eiwit kan er iets anders uitzien omdat het gemuteerd is, maar het blijft een spike-eiwit met globaal dezelfde structuur. De vraag is of het ook voor de antistoffen die ertegen gemaakt worden hetzelfde uitziet.

Het artikel waar Baudet hiernaar verwijst, gepubliceerd 1 juni 2021, geeft een overzicht van de kennisstand over SARS-CoV-2-varianten en hoe goed de RNA-vaccins daartegen werken. In het abstract is dit aldus samengevat:

There is emerging evidence of reduced neutralization of some SARS-CoV-2 variants by postvaccination serum; however, a greater understanding of correlates of protection is required to evaluate how this may impact vaccine effectiveness. Nonetheless, manufacturers are preparing platforms for a possible update of vaccine sequences, and it is crucial that surveillance of genetic and antigenic changes in the global virus population is done alongside experiments to elucidate the phenotypic impacts of mutations.

Met andere woorden: er zijn varianten waartegen de vaccins minder goed werken, maar er is nog geen sprake van varianten die ontsnappen aan de werking van het vaccin. Waakzaamheid is wel geboden.

Baudets claim dat er al varianten zouden zijn waartegen het vaccin niet werkt, is dus duidelijk niet waar.

Delta-variant

Zo is de bescherming van de vaccins tegen de huidige delta-variant reeds drie tot vijf keer minder dan tegen de Wuhan-variant (13) en is het goed mogelijk dat corona over een half jaar of een jaar vrijwel geheel ongevoelig zal zijn geworden voor de huidige generatie vaccins. (Inmiddels zijn ruim 18.000 varianten bekend.)

Baudet heeft het hier over dit artikel, gepubliceerd 8 juli 2021, waarin diverse experimenten zijn uitgevoerd, onder andere hoe goed de AstraZeneca- en Pfizer/BioNTech-vaccins werken tegen diverse varianten van het SARS-CoV-2-virus, waaronder de Delta-variant.

De resultaten van die experimenten zijn:

The two-dose effectiveness against the Delta variant was estimated to be 60% and 88% for the AstraZeneca and the Pfizer vaccine, respectively²⁶. Our neutralization experiments indicate that antibodies elicited by the Pfizer and AstraZeneca vaccines are efficacious against the Delta variant, but about three- to fivefold less potent than they are against the Alpha variant.

Dat betekent dat, ingeval van het Pfizer/BioNTech-vaccin, het titer (niveau) aan antistoffen dat nodig is om de Delta-variant te neutraliseren, drie keer zo hoog is als bij de Alpha-variant, maar dat dit altijd nog in 88% van de gevaccineerden het geval is. Ter vergelijking, bij de Alpha-variant is het Pfizer-vaccin in 95% van de gevallen succesvol.

Met andere woorden: Baudets claim dat het Pfizer-vaccin drie keer zo slechts zou werken tegen de Delta-variant is alweer het gevolg ervan dat hij de stof niet begrijpt.

Reprise over ADE

En zoals de reeds aangehaalde studie van Ab Osterhaus uit 2009 laat zien, is het dan helaas geen kwestie van ‘baat het niet, dan schaadt het niet.’ Want dat spike-eiwit kan een potentieel averechts effect hebben op het immuunsysteem. En afgelopen maand verscheen in The Journal of Infection een studie die lijkt uit te wijzen dat gevaccineerden nu al een versterkte reactie hebben op de huidige Delta-variant – en dus meer risico lopen om ernstig ziek te worden dan ongevaccineerden!(14) Een buitengewoon zorgwekkende bevinding die in onze ogen één van de grootste problemen vormt van het huidige vaccinatieprogramma.

Met die alinea zijn we weer terug bij het onderwerp ADE waar Baudet in deel 1 mee begon. Daar hadden we al gezien dat het risico van ADE met nieuwe mutaties nooit uit te sluiten is. Het artikel waar Baudet nu naar verwijst, is een modelleringsstudie die in augustus 2021 gepubliceerd is. Deze studie berekent dus puur op papier (met de computer natuurlijk) of er theoretisch gezien een kans is op ADE:

Molecular modeling simulations were performed as previously described. […] Each mutational pattern was introduced in the original Wuhan/D614G strain, submitted to energy minimization, and then tested for antibody binding. 

Er is dus geen observatie uit de werkelijkheid aan te pas gekomen, er is geen enkel experiment gedaan, er is alleen een theoretische berekening gemaakt hoe goed antistoffen tegen het Wuhan-spike-eiwit binden aan het spike-eiwit van de Delta-variant. En daaruit concludeert het artikel dan:

In conclusion, ADE may occur in people receiving vaccines based on the original Wuhan strain spike sequence (either mRNA or viral vectors) and then exposed to a Delta variant

Maar het verhaal is eentonig: niettegenstaande deze nieuwe doemstijding, en niettegenstaande dat er in landen als de VS, het Verenigd Koninkrijk en Nederland al miljoenen infecties met de Delta-variant hebben plaatsgevonden, is er in de praktijk nog geen enkel geval van ADE geconstateerd. Wat Baudet beweert over dit artikel is eenvoudigweg niet waar, het lijkt er weer sterk op dat hij niets van de inhoud begrepen heeft.

Toelatingsprocedure

Door stappen over te slaan in het reguliere onderzoeksproces zijn de coronavaccins versneld toegelaten op de medicijnmarkt.(15)

Er zijn geen stappen overgeslagen bij de dier- en klinische proeven voor de COVID-vaccins. De EMA legt op deze pagina uit hoe, dankzij onder andere “rolling reviews”, de tijdschaal van evaluatie bekort wordt. Ik heb in mijn eerdere blogpost laten zien hoe de enige data die ontbrak bij Comirnaty, het Pfizer/BioNTech-vaccin, bestaat uit (1) kwaliteitseisen aan de productiefaciliteit, (2) de vraag hoe lang immuniteit door het vaccin aanhoudt, en (3) onderzoek naar subgroepen mensen, zoals zwangere vrouwen, die normaliter ook pas onderzocht worden nadat het vaccin in het algemeen al toegelaten is.

Lange-termijneffecten

De langetermijneffecten zijn dermate onbekend dat we in de gelekte Pfizer-contracten zelfs hebben kunnen lezen dat de landen die een overeenkomst aangingen met de farmaceutische reus dit ook juridisch hebben moeten erkennen. Ik citeer:

“De koper onderkent dat zowel de langetermijn-effecten als de effectiviteit van het vaccin onbekend zijn, en dat het vaccin een averechts effect kan hebben dat nu nog onbekend is.” (16)

Het citaat is uit het gelekte contract tussen Pfizer en Albanië, in sectie 5.5. Uiteraard wil Pfizer risico’s juridisch afdekken, maar het risico op lange-termijneffecten is alleen van theoretische waarde. Er is nog nooit een vaccin geweest dat lange-termijneffecten had — behalve, uiteraard, langdurige immuniteit — en er is ook geen enkel plausibel mechanisme hoe zo’n lange-termijneffect zou moeten werken. Dit is bij uitstek een boeman die door antivaxxers tevoorschijn gehaald wordt om stennis te maken tegen vaccins.

Conclusie

De Gish-gallop die Baudet in het eerste hoofdstuk heeft ingezet, gaat voort. We zijn inmiddels langs ADE gegaan, langs nieuwe vaccintechnologie, langs gentherapie, langs de claim dat de vaccins experimenteel zouden zijn, langs bijwerkingen van nanopartikels, bloedstolsels, duizenden meldingen bij het Lareb, en nu dan langs nieuwe virusvarianten, alweer ADE, de toelatingsprocedure en de mythische boeman van de lange-termijneffecten.

En nog steeds heeft Baudet geen smoking gun, geen echt zwak punt van de vaccins gevonden; al probeert hij het wel zo voor te stellen door de resultaten van de studies waar hij naar refereert verkeerd weer te geven.